Wereld fietsen
Behalve de Fiatjes 500 hebben / heeft fietsen een deel van ons leven gevormd.
Onze eerste echte fietsvakantie was in 1987. Onze racefietsen hadden we voorzien van achter- en voordragers met Agu Quorum fietstassen. Waar we heen gingen wisten we niet. “Naar het zuiden”, zeiden we als iemand vroeg waar we heen fietsten.
Van huis uit reden we via de oostgrens naar België – Luxemburg – Frankrijk – Zwitserland – Duitsland – vanuit Freiburg met de trein naar Den Haag en het laatste stuk weer terug naar Joure. Een leuke vakantie die naar meer smaakte.
Het jaar daarop, in 1988, namen de de fietsen mee naar Italië. We zouden eerst gaan fietsen vanuit Cortina d’ Ampezzo, maar daar bleek het toch te koud te zijn. Via een omzwerving via Venetie, uiteindelijk toch naar Toscane gereden waar we de auto op een camping konden stallen. Vanuit Montecatini een rondreis van veertien dagen gemaakt. Met de boot over geweest naar Elba en via Luca, Pisa, Volterra, Siena, Poggibonsi naar Firenze.
In 1989 bracht de OAD-fietsslaapbus ons naar Prato in Toscane. Ook dit jaar weer door het schitterende Toscane getoerd. Nog steeds op onze racefietsen met bepakking. Dit keer ook in San Gimignano geweest. Mooooi!
In 1992 maken we fietstocht van ons leven. 1600 kilometer van Jakarta (Java) naar Denpassar (Bali). Deze reis duurde vijf weken en was een groot avontuur.De warmte, de cultuur, de gastvrije mensen, het lekkere eten, de natuur, het drukke verkeer; bijna teveel indrukken om allemaal te verwerken. 
We krijgen nu nog een warm gevoel als we aan die vakantie terugdenken. Dit keer maakten we gebruik van twee mountainbikes, uitgerust met de dragers en tassen die we ook op de racefietsen hadden. De voortassen en dragers hadden thuisgelaten, want dit keer hadden we toch geen tent en campingspullen bij ons.
We sliepen in eenvoudige hotelletjes en ‘losmen’s’. We leerden veel mensen kennen. Met een ervan onderhouden we nog contact. Yunnie uit Cilacap. Een betere manier om een land te ontdekken dan op de fiets, is er bijna niet. Waar we ook stopten, overal waren mensen die ons verhaal wilden horen. “Waar gaan jullie naartoe?” werd ons steeds gevraagd en nageroepen. Mensen waren zeer geintereseerd en wilden graag met ons praten. Als was het alleen maar om hun Engels in de praktijk te brengen. We zouden dolgraag nog eens teruggaan naar Indonesie…In 1995 ging een droom in vervulling. Op de fiets over de Alpen en naar Italië. Samen met Willy reden we via Monschau, Siersburg, Vilsberg, Riquewihr, Basel, Delemont, Montreux, de San Gran Bernardo (2400 mtr) naar Aosta.
Hierna naar Turijn. Bij Turijn kochten we een Autobianchi Panoramica 500 met imperiaal en zo zijn we weer teruggereden naar Nederland. Het klinkt allemaal eenvoudig en simpel, maar dit was een van onze leukste fietsvakanties. Wat hebben we een pret gehad. Eerst de kick van het fietsen naar Italie. Toen de kick van het kopen van dat autootje. Overigens vond de verkoper het zo leuk en bijzonder dat hij ons met zijn vrouw en Italiaanse vrienden mee uit eten nam. Daarna was het terugrijden met dat kleine autootje met de fietsen op het dak natuurlijk superleuk. Toen ik de auto in Nederland op kenteken had, volgde de laatste kick. Ik had er namelijk zoveel aan verdiend dat de vakantie praktisch niks had gekost. Als dat niet kicken is!
24 augustus 2004 ben ik met Kees Visser (collega) naar de Mont Blanc in Frankrijk gefietst. Kees beklom daar de witte berg te voet, in de tussentijd reed ik door naar Turijn. Op de terugreis pikte ik Kees weer op en reden we gezamenlijk terug naar Friesland. Het was een hele onderneming. Totaal hebben we 2500 kilometer gefietst. Inmiddels ben ik dus van Joure, via Venetie, naar Rome gefietst in de zomer van 2012, het jaar dat ik 50 werd !
Lees hier meer over de fietsreis Joure-Venetië-Rome in de zomer van 2012.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten