De Giardieniera is weer thuis

Vanmorgen de Giardiniera weer opgehaald uit Slochteren. De kleur is Celeste van de fietsenbouwer Bianchi.

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik de kleur iets groener had verwacht, maar dit is ook prachtig. Denk nu niet dat deze Fiat snel op de weg zal rijden, want er moet nog erg veel aan gebeuren. Onderandere de motor en de versnellingsbak moeten nog grondig worden aangepakt en er moeten nog erg veel (nieuwe) onderdelen worden gezocht en gemonteerd. Uiteraard hoop ik dat mijn monteur Renzo mij vaak komt helpen, dan moet het toch mogelijk zijn om in 2013 met deze STATIONCAR te gaan rijden.

Bashir for president!

Farshad Bashir met Bert Pronk, voorzitter van de Federatie Historische Automobiel- en Motorfietsclubs

SP-Kamerlid Farshad Bashir wil dat de plannen van Rutte-II om motorrijtuigenbelasting te gaan heffen op alle oldtimers zo snel mogelijk van tafel gaan. 'De overgrote meerderheid van deze auto’s is in het bezit van liefhebbers die veel geld investeren om deze auto’s in goede staat te houden. 

Deze groep mensen nu gaan belasten vanuit milieuoogpunt is ondoordacht, zeker omdat een oldtimer gemiddeld per jaar nog niet eens 1900 km rijdt.'

Volgens Bashir rekent de regering zich rijk omdat de belasting de schatkist nauwelijks geld zal opleveren. Bashir: 'Veel oldtimers zullen op de sloop belanden. Ook staan er veel in een garage en zullen worden geschorst. Dat zorgt voor veel administratieve lasten en zal de oldtimers uit het straatbeeld doen verdwijnen.'

Bashir is voorstander van het belasten van oldtimers die dagelijks worden gebruikt, maar vindt niet dat ook hobbyisten hier de dupe van mogen worden. Bashir: 'We zien inderdaad een tendens van mensen die een klassieke auto importeren om er vervolgens dagelijks mee te rijden. Dit kan zeker in de steden negatieve gevolgen hebben voor de luchtkwaliteit. Wie dagelijks de oldtimer gebruikt om op het werk te komen moet zeker net als andere weggebruikers wegenbelasting betalen. Maar wat het kabinet nu wil is gewoon de hobbyist pesten.'

En weer waren de grote vrienden het eens...

Zijn het geen plaatjes?

Supermarkt Jumbo in Joure start ook dit weer met een eigen voetbalplaatjesalbum. Vanmorgen werden foto's van de spelers en van de teams gemaakt voor de wedstrijd.

Leuk dat het gehele team compleet op de foto is gekomen. Nu maar veel boodschappen (laten) doen bij de Jumbo en veel sparen en ruilen.

Quoot Vijfhonderd (Quote 500)

Zomaar een overdenking:

Als je mij (Vijfhonderd) citeert, kun je zeggen: "Ik Quoot 500"

Sta ik er toch nog in, zeg maar...

Goud van oud uit 1960

Voor ons als bezitters van een Autobianchi Bianchina Trasformabile 500 uit 1960 een legendarisch filmfragment uit La Dolce Vita van Federico Fellini. De film werd ook gemaakt in 1960 en is vooral bekend vanwege de scene waarin Bergman een bad neemt in de Trevi fontein in Rome. In dit fragment wordt de Biachina gebruikt als vervoermiddel van de paparazzi. Ze gaan niet echt zachtzinnig met het autootje om en springen zelfs met bun camera's door het dak naar buiten. Het woord "paparazzi" werd voor het eerst gebruikt in deze film en werd een begrip voor opdringerige beeldjournalisten op zoek naar showbizznieuws.
 

Plantenbak of prullenbak?

Net weer een paar leuke foto's ontvangen van het spuitwerk van onze Autobianchi Bianchina Giardiniera Celeste. (Fiat 500 G.)

Het begint er al aardig op te lijken met de deurtjes er weer in. Gelukkig zit er nog geen kenteken op, dus kunnen we 'm mooi gebruiken als plantenbak of prullenbak of zo.  Dan vervuilen we het milieu tenminste ook niet zo erg, zoals de nieuwe regering van mening is.

Nou we kijken wel wat we er ooit mee gaan doen, want voor alle auto's straks belasting, verzekering en APK gaan betalen, dat kan bruin straks niet meer trekken hoor....

Voorlopig rijden we er denk ik toch nog niet mee, want behalve deze prachtige schoonheid, moet eerst de baas zelf maar weer eens een beetje opknappen. Vanmorgen even op het werk geweest voor een paar dingetjes, daarna de hele middag kapoet op de bank. Het schiet niet op :-(

BOOS !!!!

Boos vanwege onzinnige maatregel in regeerakkoord. "De vrijstelling in de motorrijtuigenbelasting voor oldtimers wordt vanuit "milieuoverwegingen" afgeschaft." BULLSHIT !

De meeste oldtimerbezitters rijden maar een paar honderd kilometer per jaar en vervuilen het milieu nauwelijks. De maatregel is alleen bedoeld om 156 miljoen in de staatskas te krijgen. Dit ten koste van hobbyisten die erfgoed levend en in stand proberen te hoeden. De oudijzerhandelaren gaan gouden tijden tegemoet :-(

Vorderingen Giardiniera

Kreeg net een paar foto's toegestuurd van onze (Fiat) Autobianchi Bianchina Giardiniera.

De binnenzijde is inmiddels gespoten en op korte termijn moet de buitenkant er ook aan geloven. Dat ziet er ineens heel anders uit dan die witte kleur. Nu dus Bianchi Celeste (De een vindt het groen / een ander blauw) Echt benieuwd hoe het autootje er straks in het echt uit ziet.  

50 PLUS

Ik ben nu niet alleen 50. Nee zelfs 50 PLUS.
Maar ach, ik heb genoeg tijd gehad om aan het idee te wennen. Afgelopen zaterdag mijn geboortedag op gepaste wijze gevierd met een select groepje vrienden, buren en familie.
Hoewel ik had geroepen dat ik niks wenste, behalve blijde gezichten, namen al die blijde gezichten ook nog allemaal (gepaste) cadeaus voor me mee. Allemaal erg bedankt!

Uiteraard wil ik anderen niet tekort doen, maar een cadeautje van mijn maatje Johannes sprong er voor mij toch een beetje uit. Een heel toepasselijke raamstikker. Op het raam van mijn kantoortje prijkt nu de Jouster toren en een Fiatje 500 met uiteraard mijn leeftijd op de zijkant.
 

Terug in de tijd

Nog ziek thuis, dus nog niet aan het werk in mijn nieuwe job. Dankzij mijn thuiswerkplek wel wat dingetjes kunnen doen voor mijn oude afdeling. Er verschijnt binnenkort een afscheidsnummer van Boeien. We kijken terug op 19 jaar politie Friesland. Ik vreet me af en toe even vast in oude foto's en artikel over 16 jaar Over en Uit, jarenlang ons personeelsblad. Best een grote stapel!

Colitis ulcerosa

"Je kan beter een been breken, dan zien mensen dat je wat hebt." Zo vergaat het mij momenteel ook een beetje. Aan de buitenkant zie je niet zoveel aan mensen met Colitis Ulserosa, maar zelf hebben ze er 24 uur per dag mee te maken. In mijn geval gaat het met de ontsteking wel aardig, maar dat is momenteel alleen maar te danken aan de vrij hoge dosering van het medicijn Prednison. We proberen dat nu wat af te bouwen hopende dat het medicijn Salofalk dit nu op gaat pakken. De maag-, darm- en leverarts wilde me zelfs aan Imuran hebben, maar toen ik hoorde wat voor bijwerkingen en beperkingen dat geeft.....

Die Prednison doet z'n werk ook wel goed, maar daarvan heb ik ook last van bijwerkingen. Het ene moment voel ik me goed en het volgende ben ik slap, moe en lusteloos en komt me niks uit de handen. Verder voel ik constant een nare druk op m'n hoofd, heb stemmingswisselingen, ben zweterig en kan me heel onzeker voelen.
Onderstaand filmpje geeft enigszins een beeld van de ziekte, de beperkingen en wat er aan te doen is.
Oh ja..... niet om zielig te doen, maar hopelijk wel om begrip voor mezelf en anderen met de ziekte te krijgen.

Nu ook het leesbare artikel in Vlieland Magazine

Ik heb het onderstaande artikel inmiddels ook via de post ontvangen.

Voor wie het leuk vindt om het eens door te lezen,
De hele reis in een notendop. Eigenlijk viel het allemaal wel een beetje mee als je het zo leest. :-)
Het was gewoon een mooi avontuur.

Mijn fietstocht naar Rome in Vlieland Magazine

In het laatste Vlieland Magazine staat een twee pagina groot artikel over mijn fietsreis van Joure naar Rome. Jan Houter (Jan van Vlieland) schreef het artikel aan de hand van het door mij tijdens de reis bijgehouden weblog op deze website. Ik was eerst wel een beetje verbaasd dat ik in het blad kwam te staan, want ik ben immers maar een echtgenoot van een Vlielandse. Maar eerlijk is eerlijk, ik heb natuurlijk wel wat met dat eiland, een echte eilandgast. Ik kom er regelmatig en wij hebben natuurlijk een abonnement op het Vlieland Magazine. Ik ben er dan ook best trots op dat ik er nu in sta met mijn avontuur.
Het complete verslag van de reis is ook te vinden onder de knop Fryslân-Venetië-Rome 2012.  

Net echt.... mooi vals

Op het eerste oog denk je hier een Fiatje 500 in sterke staat van verval te zien. Vooral de echte Fiat 500 kenners zullen een aantal zaken zijn opgevallen aan dit tafereeltje.

Zo is de achterklep vrijwel vlak. Er zitten geen koelsleufjes in en de handel om de klep open te doen is afwezig. Ook het rooster boven de klep ontbreekt. De achterlichten lijken ook niet te kloppen. Verder zweven de ruiten in de carrosserie. Op het tweede plaatje is nog beter te zien dat deze Fiat 500 een fata morgana is. De koplampen kloppen niet en ook het snorretje ziet er wat vreemd uit.    


De rondingen in het voorscherm zijn zwaar aangezet en de kenner ziet onmiddellijk dat de wielen en remschijven absoluut niet onder een een vijfhonderdje thuis horen. Ook de gebroken zijruit zou er in werkelijkheid anders hebben uitgezien.

De foto's zijn een product van ene Mark Ranson. Op zijn website zijn nog meer van zijn werken te vinden. Kennelijk maakt hij alles in 3D en kan het dan van alle kanten fotograferen. Misschien klopt het dan wel niet, maar het is ongelooflijk knap gedaan en mooi surrealistisch!

En oh ja, dat flesje Heineken op dat wiel kan natuurlijk ook niet! Dat had Nasto Azzurro moeten zijn natuurlijk!

Dierendag

Speciaal omdat het vandaag dierendag is, Een Wipkip. Het hondje is reeds begonnen om de fundamenten aan te tasten.

Met de karavaan naar het Jaarevenement

In de loop der jaren hebben wij al erg veel evenementen bezocht. We zijn zelfs al bezig aan ons derde clubpaspoort. Helaas lukt het tegenwoordig niet meer om bij alle evenementen aanwezig te zijn. Onregelmatige werktijden, kinderen, sport en andere activiteiten slokken bijna alle weekeinden van het jaar op.
Er is echter één Fiat 500 evenement wat we zo vroeg mogelijk in het jaar in de agenda zetten en dus vrijwel nooit hebben gemist: Het Fiat 500 Jaarevenement oftewel het Clubweekeinde.

Dit keer op de Utrechtse Heuvelrug, in Woudenberg van 7-9 september 2012. Voor ons Friezen eigenlijk niet eens zo ver weg, ongeveer twee uurtjes rijden met de Fiat 500, meestal zijn de evenementen verder weg. In een grijs verleden vergde een bezoek aan een jaarevenement niet zoveel voorbereiding: Volle tank, tent onder de voorklep, slaapzakken en luchtbedden op de achterbank en twee tandenborstels in het dashboardvakje en karren maar.

Tegenwoordig vergt de organisatie wel wat meer planning en voorbereiding. Om te beginnen is onze huishouding iets andere vormen aan gaan nemen. Van een ‘setje’ zijn wij gegroeid naar een gezin van twee volwassenen met drie pubers en een hond. Zo vlak na de vakantie zijn alle (sport)activiteiten ook alweer begonnen. Eerst dus van alles afzeggen en regelen. Dan het vervoer. Want hoe goed we het ook met elkaar kunnen vinden, meer dan 5 minuten met z’n vijven en hond in de Fiat 500 zou het begin van een nieuwe Koude Oorlog betekenen. Omdat er natuurlijk ook tenten en slaapgerei, eten, en veel mobieltjes meegaan, moest er een alternatief worden bedacht. Gelukkig is het autopark met ons meegegroeid en kunnen we putten uit voldoende voertuigen. Het werd uiteindelijk een behoorlijke karavaan: Fiat 500 met aanhanger en trapauto, C-Max met trailertje met daarop de Bianchina.

Omdat de kinderen in elk geval nog tot vier uur naar school moesten, konden we pas laat vertrekken. Om die reden besloten we om alvast een post vooruit te sturen om kwartier te gaan maken. Johan vertrok met de Fiat 500 (Tomaatje) plus aanhanger met trapauto, volgepropt met tenten en luchtbedden rond het middaguur. Team twee vertrok om vier uur en hoefde bij aankomst alleen nog maar de slaapzakjes uit te rollen en de tassen in de tent te zetten.

Het evenement is elk jaar weer een feest. Er worden het hele weekeind weer heel wat handen geschud, zoenen uitgedeeld en schouders geklopt. Je zou soms vergeten om naar alle Fiatjes 500 te kijken, want daar is het toch eigenlijk om te doen.

Tja, en de mooie rit op zaterdag, op zondag het bezoek aan de Pyramide van Austerlitz, de pechhulp door Gordon, we hadden het allemaal niet willen missen.

Goed bericht uit Rome! Ik ontvang de oorkonde (testimonium)

Net goed bericht uit Rome !!!

Ik ontvang alsnog een testimonium als bewijs van mijn 'pelgrimage' naar Rome! Ik had een brief geschreven aan de pater (dr. Tiemen Brouwer) van de Friezenkerk (naast het Vaticaan) en meegegeven aan twee andere fietsers Siebe en Anneke uit Meppel.  Toen ik er was, was de kerk namelijk dicht. Ik ben zelf niet religieus, maar voor mij is deze oorkonde toch een soort medaille, de kers op appelmoes. Heel bijzonder!

Overigens wordt mijn brief opgehangen in de Friezenkerk(link), als bewijs, werd mij gemeld.

Dus wie er nog komt deze zomer, maak even een foto!

Overigens vandaag ook een paar leuke kaarten van Wigle en Martha en van Kees en Hanneke. Verder ook veel facebook, twitter en e-mailberichten met felicitaties. Erg leuk allemaal en ook heel bijzonder dat zoveel mensen mij hebben gevolgd.

Misschien was de leukste volger nog wel Jacob Dijkstra uit Beetsterzwaag. Ik kwam hem met zijn vrouw tegen op een camping in Citta di Castello. Hij kende mij niet persoonlijk, maar volgde wel mijn weblog. Jacob volbracht de toch vorig jaar en blijft geïnteresseerd in de belevenissen van andere Romegangers. Het weblog van zijn prachtige reis kun je hier vinden.

Donderdag 9 augustus Rome - Joure. 20 km gefietst

Camping bar voor laatste cappuccino 

Vanochtend om 11 uur opgehaald van de camping met een busje. Ik was de enige passagier. De fiets kon mooi in het 'gangpad'. Ruim op tijd op vliegveld Ciampino ten zuiden van Rome. Eerst geïnformeerd hoe ik mijn bagage moest aanbieden. Als 1 stuk bagage werd mij verteld. Zodoende met ducttape en spanbanden er 1 pakket van gemaakt. Gewicht was 2 kg te veel, maar daar werd niet moeilijk over gedaan. De fiets was nog niet ok, maar dat wist ik. Ik had hem van te voren in kunnen pakken, maar dan had ik fiets en bagage moeten tillen. Fiets moest ik afgeven bij de security. De dame stond mij bij met adviezen bij het inpakken van de fiets. En natuurlijk, stuur schuin, trappers eraf en lucht uit de banden. Verder netjes in de fietspyama en dichtgeplakt met tape. Vlucht vertrok zonder vertraging en landde ook mooi op tijd in Eindhoven. Mijn fiets werd als eerste bij de lopende band gezet. Tassen kwamen even later. fiets snel in orde gemaakt, tassen er aan, weer lucht in de banden en naar station Eindhoven. Kaartje gehaald en kon direct vertrekken. Op 20 uur kom ik aan in Heerenveen en moet dan nog 10 km fietsen. Dat gaat zeker lukken!

Thuus! 

Thuis verwelkomd door mijn moeder. Had uren zitten wachten. Erg lief. Willy is natuurlijk nog op Vlieland, dus het was erg leuk dat er iemand klaar stond om even bij te beppen.

Straks weer lekker in mijn eigen bedje. Heb er 6 weken niet in geslapen. Dat wordt "coma-slapen!"

Donderdag 9 augustus. Rome - Eindhoven - Joure

Vanmorgen alles ingepakt en van een aantal zaken afscheid genomen, omwille van het gewicht. Van een zeer gewaardeerde vriend afscheid moeten nemen. Het is vaak kiezen tussen gewicht en luxe tijdens een fietstocht. Elk grammetje moet mee de berg op. Dit stoeltje heb ik met liefde de Alpen,  Dolomieten en de Appenijnen over gesleept. Zo kon ik daarna toch nog lekker relaxen. Mee het vliegtuig in wordt lastig. Ik heb al het gevoel dat ik teveel bij me heb. Het stoeltje blijft das achter in Italië. Bedankt voor al die mooie jaren.... Snik.

Donderdag 9 augustus

Morgen weer terug naar Nederland.  30 juni vertrokken en alleen maar buiten geleefd. Zal wel even wennen worden mij aan te passen. Morgenmiddag dus Eindhoven en vervolgens treinen naar Heerenveen. Van Heereveen naar Joure op de fiets. Dak kleine K... stukkie kan er ook nog wel bij.

Woensdag 8 augustus. Omgeving Prima Porta (rome) , 35 km.

Paolo wist mijn trappers er af te krijgen 

Vandaag niet teveel doen. Beetje luieren, internet bijwerken, geld gehaald en inpakmateriaal voor de fiets. Ook bij een soort garage voor brommers en trikes, geprobeerd mijn trappers los te krijgen. Die moeten er namelijk vanaf morgen als ik ga vliegen. Alle medewerking van Paolo, die ze gelukkig los heeft gekregen met een hele zware griptang. (pappagaio noemde hij deze)

In camping bar is wifi, dus daar zou ik even met het weblog aan de gang. Eerst even buiten maar dat was te warm. Daarna binnen, maar dat was te luidruchtig. Op het derde plekje, weer buiten in de schaduw, ontdekte ik dat ik mijn beurs miste. Even paniek. Gekeken op plekken waar ik gezeten had. Niente. In de tent misschien? Nee ook niet. Er schiet dan zoveel door je hoofd. In mijn beurs namelirjk al mijn pasjes, rijbewijs, legitimatie, creditcart etc. Dit speelde zich af in enkele minuten. Toen ik bij receptie vroeg, bleek beurs te zijn gevonden. Alle cash, ik denk 225 euro, was eruit. Gelukkig zaten alle passen er nog in! Een groot geluk bij een ongeluk. Tja het is bijzonder sneu geld, maar als ik die passen kwijt was geweest had er vanmiddag heel wat moeten gebeuren.
Direct naar het dorp Prima Porta gegaan om opnieuw te pinnen. Laat ik dat geld maar gouw vergeten. Wie weet heeft er iemand nog veel plezier van. Dit smetje zal mijn vakantie niet bederven!

Johan, Kees, Annemarie, Greet, Siebren en Anneke 

Om 16 uur een sms. Wij zitten met een stel fietsers op een andere camping bij Rome. Kom je een biertje drinken? Een sms van Kees en Greet uit Katwijk. Direct die kant uitgegaan. Was wel 10 km, maar dat had ik er wel voor over. Aan het zwembad, ik dus, Kees, Annemarie, Greet, en twee fietsers die ik nog niet kende: Siebren en Anneke. Gezellig nog een paar biertjes gedronken. Greet en 'Kees ontvinge in de Friezenkerk een pelgrimscertificaat! Siebren en Anneke gaan proberen voor mij ook nog zo'n 'oorkonde' in de wacht te slepen. Het zou toch wel een leuk toefje op de taart zij vind ik.
Rene stond ook nog op de campig hem niet meer getroffen maar briefje in zijn tent gelegd. Hij gaat met de trein terug.

Daarna weer terug naar Prima Porta. Eerst instant pasta opgemaakt en later in restaurant voorlopig de laatste Italiaanse pizza gegeten.
(er kwamen trouwens net twee fietsers aanrijden. Even gesproken, hadden oa Siebren en Anneke al getroffen onderweg)

Dinsdag 7 augustus. Porta Prima - Rome vv 67 km. 2431 totaal

Zoals Willy al schreef: Dinsdag was de DE Rome dag. Eerst Nik en Ludwich uitgezwaaid. De Rode Mannetjes zijn echt op bedevaart. Van veel plaatsen onderweg hebben ze een officieel stempel in hun bedevaartpaspoort gekregen en in Rome ontvangen ze bij het Vaticaan een officieel certificaat. Vandaag treffen ze ook weer hun vrouwen weer, die afzonderlijk naar Rome zijn gereisd.

Ik ben eerst naar het Sint Pietersplein gereden. Wat een massa toeristen zeg. Omdat ik sterk allergisch ben voor rijen, heb ik niet meegedaan aan deze processie. Nog wel kijkje genomen bij de Kerk van de Friezen. Helaas was deze gesloten.
Vervolgens fietsend het volgende rijtje afgewerkt:
S. Angelo,
Piazza Navona,

Pantheon, met vlak daarnaast een leuke Vespa/Fiat 500 shop,
Het Paleis van het parlement,
Spaanse Trappen,
Trevi fontein,
Piazza Venetia,
Colosseum,b
Catacomben, bezocht met gids.

Heel veel kleine straatjes, steegjes, pleintjes.
Tot slot naar de Via Appia. De A1 uit de Romeinse tijd. Het wegdek was niet eens zoveel slechter als ik onderweg wel heb gehad.
Toen ik terug was op de camping had ik totaal 67 km gefietst.
Op het terras van de camping lekker gegeten. Overigens zit ik hier nu als enige Nederlandse fietser op de camping.

dinsdag 7 augustus 2012. Rome, Rome en nog eens Rome

Johan heeft nog niets van zich laten horen vandaag. Hij heeft alleen twee foto's gestuurd.
Dat zegt mij, Willy, genoeg.

Johan geniet met volle teugen van "Rome op de fiets".
En groot gelijk heeft ie!!!

maandag 5 augustus 2012, Fiano Romano - ROME, 85 km, totaal 2364 km.

Camping Tiber, in Porta Prima 

Vanaf Vlieland weer het blog voor Johan bijgewerkt.

Camping Tiber

He dit it !!! Vandaag het laatste traject naar Rome. Een korte rit van 40 km naar een camping vlak bij Rome. Maar wel een pittige trip. Johan zat dus al eind van de morgen op camping Tiber, Via Tiberina te Rome. Hij trof zijn Belgische fietsmaten op ongeveer 5 km voor de camping. Ze hebben het laatste stuk samen gefietst.  Tja en wat ga je dan doen als je zo vroeg op de campingbent en zo dicht bij het eigenlijke einddoel bent...... Op naar het "hart" van Rome natuurlijk. En op de fiets natuurlijk.... Maar om naar het Sint Pieterplein te fietsen, is nog wel even een ruime 20 km fietsen. Voor het grootste deel langs de Tiber. Tja en daar sta je dan... Op het Sint Pieterplein, na ruim 2300 km fietsen. Dat moet een geweldige ervaring zijn (hij mocht er niet fietsen van de pliesie, dus dan maar lopen). Via Facebook en twitter vernomen we al dat hij er ook best wel een brok van in de keel had. En gezien de reacties op twitter en facebook....... ze zijn haast niet bij te houden, zó veel. Maar Johan vindt het geweldig dat iedereen zo meeleeft.

Johan op het St. Pietersplein

De Rode Mannetjes, Nik en Ludwich uit België 

Nu heeft Johan nog 2 dagen om Rome te verkennen. Dat gaat hij natuurlijk weer op de fiets doen. Donderdag vliegt hij terug naar Nederland.

Zondag 5 Augustus. Fietsdag 22 Narni - Fiano Romano , 60 km / 2289 totaal.

Een korte route vandaag. Volgens de twee Belgen, de Rode Mannetjes, Nick en Ludwich, was het een typische Ardennenrit. Inderdaad veel korte heftige klimmetjes. De Rode mannetjes waren vanmorgen al om 7 uur op pad, maar ik had even meer tijd nodig en zat om half acht op de fiets. Anderhalf uur later haalde ik de Belgen weer in. Ze zaten lekker op een terrasje met een koffie en een krantje. Een oude krant, maar dat maakt niet het uit. Het blijft ook met een oude krant altijd het laatste nieuws. Overigens ontgaat ons op dit moment alles. Geen idee wat er in Nederland, België  en de rest van de wereld op dit moment in het nieuws is. Ik als nieuwsfreak.... Al voor 12 uur aangekomen op camping i Pini in Fiano Romano. Van hieruit rijden zelfs al busjes voor een bezoek aan Rome. Het eindpunt is dus bijna in zicht. Vlak na mij kwamen ook Ludwich en Nick aan bij de camping. We staan weer bij elkaar. Gezellig!
Benieuwd of we Rene en de andere fietsers vandaag ook zien.

Onderweg kom te trouwens van alles tegen. De meeste natuur zie je doodgereden aan de kant van de weg. Egels, katten, vogels, maar ook slangen. Levend heb ik nog geen slang gezien, maar dit exemplaar kwam ik gisteren tegen. Toch even een foto gemaakt op de stuurtas. Levend moet het diertje toch zo'n 80 cm zijn geweest denk ik.

Nog even over gistermiddag. Tijdens het gezellig onderonsje, waarbij een de route hebben geëvalueerd, bleek dat er weel punten van overeenkomst waren tussen de fietsers. Nick en Ludwich bleken dezelfde (oude) fietsschoenen aan te hebben als ik. Toch een handig allround schoentje voor fietsen en wandelen en goed dat ik ze voor deze vakantie nog even heb laten restaureren bij schoenmaker Wietse.

Ook nog even over Fiatjes 500. Op de fiets zie je natuurlijk veel meer. Ook Fiatjes. Ik had mij voorgenomen om elke 500 op de foto te zetten, maar het zijn er te veel. Vanmorgen zelfs een Autobianchi Quatroposti (berlina) in het wild zien rijden. Geweldig!

Dit was de eerste Fiat 500 met een Rome kenteken. Een Giardiniera nog wel.

Zaterdag 4 augustus, fietsdag 21 Assisi - Narni, 110km, totaal 2229km

Omdat het bereik vanuit Italië weer slecht is, vult Willy vanaf Vlieland het blog weer even aan,

Johan zat vanmorgen al weer vroeg op de fiets. Het is bloedje heet in Italië. Beetje wind er bij zal wel prettig zijn, zul je denken. Vergeet het maar. De wind voelt aan als een warme föhn, meldt Johan. En dat de hele dag..... En je koude water in je bidon is binnen een half uur net lauwe thee. (en Johan, als straffe koffiedrinker, lust helemaal geen thee !!)

Na 110 km fietsen is Johan op camping Monti di Sole in Narni gearriveerd. Narni is toevallig het geografische middelpunt van Italië. Dat weet Johan vast niet. Narni is een Middeleeuws stadje gebouwd op een hoge berg langs de rivier de Nera.

Tentje maar weer opzetten en Johan heeft vanavond zelf zijn potje weer gekookt. Instantpastamaaltijd.... Tja, je moet toch wat.

Aanvulling Johan: Nou niet helemaal instandmaaltijd hoor willy! Verse groente, pasta, een pot saus en de bekende worstjes. En dat alles op een (1) vuurtje. Met een wijntje uit zo'n klein pakje. Genieten in het klein dus!

Onderweg was Johan nog een paar collega fietsers tegengekomen. Belgen die ook op de fiets op weg naar Rome waren. Onderweg hadden ze elkaar een biertje beloofd als ze elkaar op enige camping op de route bij toeval zouden treffen. Diezelfde avond in Narni dus. Het zijn vast een paar biertjes meer geworden, dan dat ene biertje.
Aanvulling: Ja het was super gezellig met Ludwich en Nick (België -Rome en hun vrouwen halen hun op) Anneke en Youp ( op huwelijksreis) en Rene (kijk wel hoever ik ga en hoe ik terugkom)
Op foto: Johan, Rene, Ludwich, Nick en Youp. Anneke was er even niet bij.

Vrijdag 3 augustus, Citta - Assisi, fietsdag 20, 72 km/ 2119 totaal

Vanmorgen om 7 uur van de camping. Na een kilometer: ping! Tsjip, Tsjip, Tsjip........ Oh jeeh. Spaak gebroken. Een spaaknippel was los en aan de tandwielzijde was een spaak gebroken. Voorzichtig doorgefietst, want er is zo vroeg natuurlijk nog geen fietsenzaak open.. Op een gegeven moment aan een paar stond heren aan de kant van de weg gevraagd waar hier ergens een mechanico per biciclette te vinden was. In het volgende dorp werd mij gezegd. Ook werd duidelijk dat een gebroken spaak een 'ragio rotto' wordt genoemd. Na nog een paar keer vragen de fietsenmaker gevonden. Maar wat bleek, er hing een briefje op de deur. Vanaf vandaag vakantie. Heb ik weer, dacht ik. Een mannetje vertelde dat er in die plaats verder geen andere fietsenmaker was. Maar 9 km verder in Pierantonio zou een autobedrijf anex fietsenmaker zijn die me wel verder kon helpen. Het achterwiel begon steeds meer de slingeren en spaak 3 was inmiddels ook gebroken. Uiteindelijk het autobedrijf gevonden. De eigenaar stond net op het punt om met zijn vrouw en twee kleine kinderen weg te gaan, maar was bereid me te helpen. Hij verontschuldigde zich dat hij eigenlijk geen echte fietsenmaker was maar kon de spaken wel vervangen. Gelukkig hadden ik zelf spaken meegenomen, want zelf had hij geen passende. Vakkundig werden de tandwielen verwijderd, en de nieuwe spaken geplaatst. Super! Quanta Costa? Vroeg ik. Niente, kreeg ik als antwoord. Geweldig toch? Uiteraard heb ik mij wat geld voor ijsjes voor de kinderen meegegeven.
Met nog een licht slagje in het achterwiel verder gefietst naar Assisi. Al om 11.45 op de camping. Eerst nog even rustig aan en om 16 uur (met de bus) naar de stad Assisi.

Vanaf de camping 's middags met busje naar Assisi. Wat een geweldig mooie stad. Wat heeft Assisi een indruk op mij gemaakt. Niet allen dus die mooie witte en roze stad met al z'n mooie straatjes, stegen, en pleinen, maar vooral ook de mensen die er komen. Veel bedevaartgangers. Bij de graftombe van Franciscus grepen mensen het hek rondom zijn graf aan om op knieën te bidden of te mediteren. Ook veel monniken. Sommige echt zoals Andere van duin een monnik  zou parodiëren. Compleet met dat omgekrulde haar en kale plek op het hoofd. Maar ook kennelijk moderne monniken,  wel met een pij aan maar met moderne zonnebril en soms een baseballcap.

Op camping nog even leuk nagezeten met Annemarie, Kees en Greet uit Katwijk. Er was nog een ander stel, ....... & Cobie. Zij waren onderweg naar Turkije en fietsten eerst via Rome naar Bari. Iedereen bleef nog een dagje in Assisi.