Goud van oud uit 1960

Voor ons als bezitters van een Autobianchi Bianchina Trasformabile 500 uit 1960 een legendarisch filmfragment uit La Dolce Vita van Federico Fellini. De film werd ook gemaakt in 1960 en is vooral bekend vanwege de scene waarin Bergman een bad neemt in de Trevi fontein in Rome. In dit fragment wordt de Biachina gebruikt als vervoermiddel van de paparazzi. Ze gaan niet echt zachtzinnig met het autootje om en springen zelfs met bun camera's door het dak naar buiten. Het woord "paparazzi" werd voor het eerst gebruikt in deze film en werd een begrip voor opdringerige beeldjournalisten op zoek naar showbizznieuws.
 

Plantenbak of prullenbak?

Net weer een paar leuke foto's ontvangen van het spuitwerk van onze Autobianchi Bianchina Giardiniera Celeste. (Fiat 500 G.)

Het begint er al aardig op te lijken met de deurtjes er weer in. Gelukkig zit er nog geen kenteken op, dus kunnen we 'm mooi gebruiken als plantenbak of prullenbak of zo.  Dan vervuilen we het milieu tenminste ook niet zo erg, zoals de nieuwe regering van mening is.

Nou we kijken wel wat we er ooit mee gaan doen, want voor alle auto's straks belasting, verzekering en APK gaan betalen, dat kan bruin straks niet meer trekken hoor....

Voorlopig rijden we er denk ik toch nog niet mee, want behalve deze prachtige schoonheid, moet eerst de baas zelf maar weer eens een beetje opknappen. Vanmorgen even op het werk geweest voor een paar dingetjes, daarna de hele middag kapoet op de bank. Het schiet niet op :-(

BOOS !!!!

Boos vanwege onzinnige maatregel in regeerakkoord. "De vrijstelling in de motorrijtuigenbelasting voor oldtimers wordt vanuit "milieuoverwegingen" afgeschaft." BULLSHIT !

De meeste oldtimerbezitters rijden maar een paar honderd kilometer per jaar en vervuilen het milieu nauwelijks. De maatregel is alleen bedoeld om 156 miljoen in de staatskas te krijgen. Dit ten koste van hobbyisten die erfgoed levend en in stand proberen te hoeden. De oudijzerhandelaren gaan gouden tijden tegemoet :-(

Vorderingen Giardiniera

Kreeg net een paar foto's toegestuurd van onze (Fiat) Autobianchi Bianchina Giardiniera.

De binnenzijde is inmiddels gespoten en op korte termijn moet de buitenkant er ook aan geloven. Dat ziet er ineens heel anders uit dan die witte kleur. Nu dus Bianchi Celeste (De een vindt het groen / een ander blauw) Echt benieuwd hoe het autootje er straks in het echt uit ziet.  

50 PLUS

Ik ben nu niet alleen 50. Nee zelfs 50 PLUS.
Maar ach, ik heb genoeg tijd gehad om aan het idee te wennen. Afgelopen zaterdag mijn geboortedag op gepaste wijze gevierd met een select groepje vrienden, buren en familie.
Hoewel ik had geroepen dat ik niks wenste, behalve blijde gezichten, namen al die blijde gezichten ook nog allemaal (gepaste) cadeaus voor me mee. Allemaal erg bedankt!

Uiteraard wil ik anderen niet tekort doen, maar een cadeautje van mijn maatje Johannes sprong er voor mij toch een beetje uit. Een heel toepasselijke raamstikker. Op het raam van mijn kantoortje prijkt nu de Jouster toren en een Fiatje 500 met uiteraard mijn leeftijd op de zijkant.
 

Terug in de tijd

Nog ziek thuis, dus nog niet aan het werk in mijn nieuwe job. Dankzij mijn thuiswerkplek wel wat dingetjes kunnen doen voor mijn oude afdeling. Er verschijnt binnenkort een afscheidsnummer van Boeien. We kijken terug op 19 jaar politie Friesland. Ik vreet me af en toe even vast in oude foto's en artikel over 16 jaar Over en Uit, jarenlang ons personeelsblad. Best een grote stapel!

Colitis ulcerosa

"Je kan beter een been breken, dan zien mensen dat je wat hebt." Zo vergaat het mij momenteel ook een beetje. Aan de buitenkant zie je niet zoveel aan mensen met Colitis Ulserosa, maar zelf hebben ze er 24 uur per dag mee te maken. In mijn geval gaat het met de ontsteking wel aardig, maar dat is momenteel alleen maar te danken aan de vrij hoge dosering van het medicijn Prednison. We proberen dat nu wat af te bouwen hopende dat het medicijn Salofalk dit nu op gaat pakken. De maag-, darm- en leverarts wilde me zelfs aan Imuran hebben, maar toen ik hoorde wat voor bijwerkingen en beperkingen dat geeft.....

Die Prednison doet z'n werk ook wel goed, maar daarvan heb ik ook last van bijwerkingen. Het ene moment voel ik me goed en het volgende ben ik slap, moe en lusteloos en komt me niks uit de handen. Verder voel ik constant een nare druk op m'n hoofd, heb stemmingswisselingen, ben zweterig en kan me heel onzeker voelen.
Onderstaand filmpje geeft enigszins een beeld van de ziekte, de beperkingen en wat er aan te doen is.
Oh ja..... niet om zielig te doen, maar hopelijk wel om begrip voor mezelf en anderen met de ziekte te krijgen.

Nu ook het leesbare artikel in Vlieland Magazine

Ik heb het onderstaande artikel inmiddels ook via de post ontvangen.

Voor wie het leuk vindt om het eens door te lezen,
De hele reis in een notendop. Eigenlijk viel het allemaal wel een beetje mee als je het zo leest. :-)
Het was gewoon een mooi avontuur.

Mijn fietstocht naar Rome in Vlieland Magazine

In het laatste Vlieland Magazine staat een twee pagina groot artikel over mijn fietsreis van Joure naar Rome. Jan Houter (Jan van Vlieland) schreef het artikel aan de hand van het door mij tijdens de reis bijgehouden weblog op deze website. Ik was eerst wel een beetje verbaasd dat ik in het blad kwam te staan, want ik ben immers maar een echtgenoot van een Vlielandse. Maar eerlijk is eerlijk, ik heb natuurlijk wel wat met dat eiland, een echte eilandgast. Ik kom er regelmatig en wij hebben natuurlijk een abonnement op het Vlieland Magazine. Ik ben er dan ook best trots op dat ik er nu in sta met mijn avontuur.
Het complete verslag van de reis is ook te vinden onder de knop Fryslân-Venetië-Rome 2012.  

Net echt.... mooi vals

Op het eerste oog denk je hier een Fiatje 500 in sterke staat van verval te zien. Vooral de echte Fiat 500 kenners zullen een aantal zaken zijn opgevallen aan dit tafereeltje.

Zo is de achterklep vrijwel vlak. Er zitten geen koelsleufjes in en de handel om de klep open te doen is afwezig. Ook het rooster boven de klep ontbreekt. De achterlichten lijken ook niet te kloppen. Verder zweven de ruiten in de carrosserie. Op het tweede plaatje is nog beter te zien dat deze Fiat 500 een fata morgana is. De koplampen kloppen niet en ook het snorretje ziet er wat vreemd uit.    


De rondingen in het voorscherm zijn zwaar aangezet en de kenner ziet onmiddellijk dat de wielen en remschijven absoluut niet onder een een vijfhonderdje thuis horen. Ook de gebroken zijruit zou er in werkelijkheid anders hebben uitgezien.

De foto's zijn een product van ene Mark Ranson. Op zijn website zijn nog meer van zijn werken te vinden. Kennelijk maakt hij alles in 3D en kan het dan van alle kanten fotograferen. Misschien klopt het dan wel niet, maar het is ongelooflijk knap gedaan en mooi surrealistisch!

En oh ja, dat flesje Heineken op dat wiel kan natuurlijk ook niet! Dat had Nasto Azzurro moeten zijn natuurlijk!

Dierendag

Speciaal omdat het vandaag dierendag is, Een Wipkip. Het hondje is reeds begonnen om de fundamenten aan te tasten.

Met de karavaan naar het Jaarevenement

In de loop der jaren hebben wij al erg veel evenementen bezocht. We zijn zelfs al bezig aan ons derde clubpaspoort. Helaas lukt het tegenwoordig niet meer om bij alle evenementen aanwezig te zijn. Onregelmatige werktijden, kinderen, sport en andere activiteiten slokken bijna alle weekeinden van het jaar op.
Er is echter één Fiat 500 evenement wat we zo vroeg mogelijk in het jaar in de agenda zetten en dus vrijwel nooit hebben gemist: Het Fiat 500 Jaarevenement oftewel het Clubweekeinde.

Dit keer op de Utrechtse Heuvelrug, in Woudenberg van 7-9 september 2012. Voor ons Friezen eigenlijk niet eens zo ver weg, ongeveer twee uurtjes rijden met de Fiat 500, meestal zijn de evenementen verder weg. In een grijs verleden vergde een bezoek aan een jaarevenement niet zoveel voorbereiding: Volle tank, tent onder de voorklep, slaapzakken en luchtbedden op de achterbank en twee tandenborstels in het dashboardvakje en karren maar.

Tegenwoordig vergt de organisatie wel wat meer planning en voorbereiding. Om te beginnen is onze huishouding iets andere vormen aan gaan nemen. Van een ‘setje’ zijn wij gegroeid naar een gezin van twee volwassenen met drie pubers en een hond. Zo vlak na de vakantie zijn alle (sport)activiteiten ook alweer begonnen. Eerst dus van alles afzeggen en regelen. Dan het vervoer. Want hoe goed we het ook met elkaar kunnen vinden, meer dan 5 minuten met z’n vijven en hond in de Fiat 500 zou het begin van een nieuwe Koude Oorlog betekenen. Omdat er natuurlijk ook tenten en slaapgerei, eten, en veel mobieltjes meegaan, moest er een alternatief worden bedacht. Gelukkig is het autopark met ons meegegroeid en kunnen we putten uit voldoende voertuigen. Het werd uiteindelijk een behoorlijke karavaan: Fiat 500 met aanhanger en trapauto, C-Max met trailertje met daarop de Bianchina.

Omdat de kinderen in elk geval nog tot vier uur naar school moesten, konden we pas laat vertrekken. Om die reden besloten we om alvast een post vooruit te sturen om kwartier te gaan maken. Johan vertrok met de Fiat 500 (Tomaatje) plus aanhanger met trapauto, volgepropt met tenten en luchtbedden rond het middaguur. Team twee vertrok om vier uur en hoefde bij aankomst alleen nog maar de slaapzakjes uit te rollen en de tassen in de tent te zetten.

Het evenement is elk jaar weer een feest. Er worden het hele weekeind weer heel wat handen geschud, zoenen uitgedeeld en schouders geklopt. Je zou soms vergeten om naar alle Fiatjes 500 te kijken, want daar is het toch eigenlijk om te doen.

Tja, en de mooie rit op zaterdag, op zondag het bezoek aan de Pyramide van Austerlitz, de pechhulp door Gordon, we hadden het allemaal niet willen missen.